شهود مثنوی معنوی

دیدار معنوی مثنویمناجات ای ببسته خواب ِ جان از جادوی !سخت دل یارا؛ که در عالم توی ...مثنوی و دیوان شمس از معدود آثار ادب ِ صوفیه اند که در آنها بارها گوینده و شنونده بدون هیچواسطه ای متحد گشته اند. عاشق زمانی حسب حال خود را باز می گوید و زمانی دیگر از زبانمعشوق پاسخ خود را می شنود. در هر حال این مولاناست که در حضرت حق حضور دارد . مناجات عارفان نه به طمع بهشت و قصر و حوری ست و نه از بیم آتش دوزخ.ابیات آینده برگزیده از شش دفتر مثنوی معنوی ست. تقدیم به عاشقان:ای خدا ای فضل ِ تو حاجت روابا تو یاد ِ هیچ کس نَبوَد رواصد هزاران دام و دانه ست ای خدا ما چو مرغان ِ حریص ِ بینوا ...می رهانی هر دمی ما را و باز سوی دامی می رویم ای بی نیازما ز حرص و آز خود را سوختیم این دعا را هم ز تو آموختیم حرمت ِ آن که دعا آموختی در چنین ظلمت چراغ افروختی یار ِ شب را روز مهجوری مده جان ِ قربت دیده را دوری مده !هین مران از روی خود او را بعید آن که او یک بار آن روی تو دید ...***عشق می گوید به گوشم پست پستصید بودن خوش تر از صیادی ستنه تو صیادی و جویای منی؟بنده و افگندۀ رای منی؟حیله اندیشی که در من در رسیدر فراق و جستن ِ من بی کسی؟چاره می حوید پی من درد ِ تومی شنودم دوش آه ِ سرد ِ توآن کشیدن زیر لب آواز رایاد کردن مبدا وآغاز رامن توانم هم که بی این انتظارره دهم، بنمایمت راه ِ گذارتا ازابن گرداب دوران وا رهیبر سر ِ گنج ِ وصالم پا نهیلیک شیرینی و لذاتِ مَقَرهست بر اندازۀ رنج ِ سفرپس برو شیرین وخوش با اختیارنی به تلخیّ و کراهت دزد وار ...***من نخواهم عشوۀ هجران شنودآزمودم, چند باید آزمود ؟هین؛ گلوی صبر گیر و می فشارتا خنُک گردد دل ِ عشق ای سواروقت ِ آن آمد که من عریان شومنقش بگذارم سراسر جان شومهرچه غیر ِ شورش, ...ادامه مطلب